زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

صحت سلب





‌صحّت سَلب، صحیح بودن سلب لفظ از یک معنا است.


۱ - کاربرد فقهی



از آن به مناسبت بحث حقیقت و مجاز ، در بخش الفاظ از مباحث اصول فقه سخن گفته‌اند.

۲ - نشانه‌های مجاز



از نشانه‌های مجاز بودن استعمال لفظ در معنایی صحّت سلب است؛ بدین معنا که در مواقعی که حقیقی یا مجازی بودن استعمال لفظی در معنایی مشکوک باشد، در صورت صحّت سلب معنا از آن لفظ، استعمال لفظ در آن معنا مجازی خواهد بود، مانند آنکه گفته شود: فلانی به جهت شجاعتش شیر است. در این مثال چون حقیقتا می‌توان گفت او شیر نیست، استعمال لفظ شیر نسبت به وی مجاز خواهد بود.

۳ - پانویس


 
۱. اصول الفقه، ج۱، ص۲۲-۲۳.    
۲. اخوند خراسانی، محمد کاظم، کفایة الاصول، ص ۱۹.    
۳. سبزواری، سید عبد الاعلی، تهذیب الاصول، ص ۱۴۴.    


۴ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، زیر نظر آیت‌الله محمود هاشمی‌شاهرودی، ج۵، ص۵۰، برگرفته از مقاله «صحّت سلب».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.